برای تو.................


تسبیح شاعر: نغمه رضایی


من که تسبیح نبودم.تو مرا چرخاندی

مشت بر مهره تنهایی من پیچیدی


مهر دستان تو دنبال دعایی می گشت

بارها دور زدی.ذهن مرا گرداندی


ذکرها گفتی و بر گفته خود خندیدی

از همین نغمه تاریک مرا ترساندی


بر لبت نام خدا بود. خدا شاهد ماست

بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی


دست ویرانگر تو عادت چرخیدن داشت

عادتت را به غلط چرخه ایمان خواندی


قلب صدپاره من مهره صد دانه نبود

تو ولی گشتی و این گمشده را لرزاندی


جمع کن: رشته ایمان دلم پاره شده ست

من که تسبیح نبودم. تو چرا چرخاندی

روز گاری همه کوچه پس کوچه های فصول را

                                                  در طلبت گام گام زدم

تا برای چشمانت که معبد من بود

                                     جوانی را به قربانی آورم

آنروزها جوان بودم و غروری بالاتر از عشق نبود

حال فرتوتم و فراتر از عافیت عشقی نیست

                                                                           سنباد نجفی